ن
قدی پھٹنا، یا بهزنی در معادف ادبیات ما پیش از اسلام، موضوعی است که از اهمیت بالایی برخوردار است. این برای او
لین بار در
زب??ن فارسی استفاده شد و به معنای «ن
قدی پھٹنان» «ن
قدی فُتُپان» یا «ن
قدی اخراج» است. اینterm میتواند به معنی برکن، بر?
?رد?? یا تحویل معادل ادبی باشد.
در قرون اول اسلام، ن
قدی پھٹنا در یک سطح گستردهای قرار میگیرد و شامل انتقادهای سیاسی، اخلاقی، و اجتماعی میشود که از سوی اندیشمندان، شاعران، و متفکرها ارائه میشد. این نقدهای فزایندهای میتواند به صورتهای مختلفی بر فرد، قوم، یا باشد.
در حالی که ن
قدی پھٹنا در ابتدا یک ابزار برای انتقاد و بهبود اندیشه بود، اما باSpread اسلام، این مف?
?وم به
زب??نهای دیگر و ادبیاتهای جدید تبدیل شد و نقش خود را در توسعه و پیشرفت معادلهای-literary ایفا کرد.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
