إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش
به ??وبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زما
ن ر??اج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن
به ??نوان یک مجرد و محبوب بانو شناخ?
?ه میشد. او
به ??دت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که
به ??نوان اولی
ن ر??ان فارسی
به ??ساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخ?
?ه میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سا
ل 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن
به ??نوان یک فیلسوف و اندیشمند شناخ?
?ه میشد و آثارش در بی
ن ر??شنفکران و دانشجویان
به ??دت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین
به ??نوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها
به ??نوان ی?
? نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه
به ??نوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخ?
?ه میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان
به ??دبیات و فلسفه دارد.